litania do krwi serca jezusowego
Święta Maryjo, Fatimska Pani Przejęta troską dokąd zmierza świat. Wolę Twą święta wypełnimy dziś Szepcząc z wiarą Ave Maria, Serca nasze ku Bogu zwróć. 2. Chcesz z nami być, aby łask udzielać, Wskazywać drogę do Chrystusa chcesz. Jednoczysz lud dwój w żywych serc różaniec. Weź nasze prośby i do Ojca nieś. 3.
W. Uczyń serca nasze według Serca Twego. Módlmy się: Wszechmogący, miłosierny Boże, wejrzyj na Krew i Wodę wypływające z Serca najmilszego Syna Twego Jezusa Chrystusa, którego ustanowiłeś Odkupicielem świata daj nam prosimy, godnie czcić zapłatę naszego zbawienia i dzięki niej doznać obrony od zła doczesnego na ziemi
Książka wpisuje się w nurt refleksji teologicznej związanej z kultem Serca Jezusowego. Autor koncentruje swą myśl na Bożej Miłości i Miłosierdziu.W medytacjach ks. prof. Zwoliński przywołuje postacie czcicieli Serca Jezusowego, którzy przez tę cześć realizowali swe powołanie chrześcijańskie.
risiko yang berkaitan dengan selera konsumen adalah. Litania do Serca Jezusowego jako komentarz do tajemnicy Miłosierdzia BożegoW miesiącu czerwcu czcimy w sposób szczególny Serce Jezusowe. W czasie nabożeństw lub po mszy św. odmawiamy Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Nie trudno zauważyć, że treściowo można by ją podzielić na część odsłaniającą nam istotę Serca Pana Jezusa oraz na część kim to Serce Boże jest dla nas (pro nobis). Dowiadujemy się najpierw, że jest to Serce „Syna Ojca Przedwiecznego”, poczętego w łonie Matki – Dziewicy przez Ducha Świętego. Poprzez czasownik „utworzone” podkreślona została moc twórcza Ducha Świętego. Jakby słyszeliśmy antyfonę „Veni Creator Spiritus – Przybądź Duchu Stworzycielu”. W tych początkowych wezwaniach odbija się echo „Składu Apostolskiego”: I w Jezusa Chrystusa Syna Bożego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny”.Część druga, nazwana przez teologów proegzystencjalna wyprzedza stwierdzenie, że to Serce jest „gorejącym ogniskiem miłości”. Nigdy nie gaśnie, dlatego też jest „dobroci i miłości pełne”. Stąd też z tej „pełni” wszyscy mogą korzystać. Tego nie mogli wiedzieć jeszcze ani prorocy, ani mędrcy, ani święci Starego Testamentu, a przepowiadając za natchnieniem Ducha Świętego przyjście Sługi Bożego, równocześnie wyrażali swoją tęsknotę. Serce Jezusa stało się więc „odwiecznym Upragnieniem Świata”.Dobroć i miłość wcześniej opiewana zostaje bliżej określona. I tu dowiadujemy się, że Serce Jezusa jest „wielkiego miłosierdzia”. Zarówno miłość jak i miłosierdzie należą do istoty Serca Jezusa. My modląc się do Serca Pana Jezusa powtarzamy to, co sam Jezus o sobie powiedział. Powiedział, że „Nikt też nie zna Syna tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten komu Syn zechce objawić Ojca (Mt 11,27). Odmawiając litanię do Serca Jezusowego jesteśmy objęci objawieniem Bożym, wiarą w Jezusa Syna Bożego, który „dla nas i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba”. Jezus tajemnicę Synostwa Bożego objawił „prostaczkom”, nie „prostakom”. Tych Jezus w swojej autodeklaracji Synostwa Bożego nazywał pyszałkami, zarozumiałymi, a psalmista w ST „tyko głupiec może w sercu swoim powiedzieć, nie ma Boga”. Wypowiedź Psalmisty można odnieść do każdego, który nie wierząc w Jezusa jako Syna Bożego zamyka się przed miłosierdziem płynącym z Serca, w którym są „wszystkie skarby mądrości i umiejętności”. Zawsze jednak jest możliwość ocknienia się, zrozumienia, że „bez Boga ani do proga” a „jeśli Pan domu nie zbuduje daremnie rzemieślnik nad nim pracuje”. Stąd to należy do miłosierdzia Serca Jezusa, do Jego istoty „cierpliwość”. Nie ma miłosierdzia bez miłości i nie ma miłosierdzia bez cierpliwości. Litania do Serca Jezusowego daje nam także odpowiedź na pytanie, co mamy czynić, żeby strumienie miłosierdzia Serca Jezusowego skierować w naszą stronę, po prostu na „wzywać” to serce. Jezus czeka na to. Co więcej prosi wprost o to: „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy obciążeni jesteście a ja was pokrzepię. Jarzmo moje jest słodkie a brzemię lekkie”. Jezus jest „hojny” w rozdawaniu swojego miłosierdzia. Św. Jan Paweł II mówi o bogactwie: „Dives in misericordia. Kto nic nie ma nie może nam czegoś dać. Kto jest „dobroci i miłości pełen” dając coś nic z tej dobroci nie straci, bo jego miłość jest niegasnącym „Ogniskiem miłości i Skarbnicą”.A co Jezus nam już dał i wciąż daje i gotów jest nadal dawać, bez końca – bez limitu. Kolejne wezwania określają ziemskie posłannictwo Jezusa, konieczność, że stał się człowiekiem, dla naszego zbawienia, posłusznym woli Ojca aż do śmierci i to krzyżowej. Warto dla uzupełnienia tych myśli przeczytać sobie prastary hymn o uniżeniu i wywyższeniu Jezusa, który św. Paweł umieścił w swoim Liście do Filipian (Flp 2,6-12). Jezus odkupił nas na krzyżu stając się „przebłaganiem za grzechy nasze”. Nie było to tylko przebłaganie modlitewne jak prośba Jezusa z krzyża o odpuszczenie swoim oprawcom ich czynów: „Ojcze odpuść im, bo nie wiedzą co czynią”. Nie! Jezus stał się „krwawą ofiarą grzeszników”. Z Jego serca przebitego włócznią wypłynęła krew i woda, nie tylko na znak śmierci. Z przebitego boku Jezusa wypłynęły sakramenty Kościoła. Tak Ojcowie Kościoła to widzą. A setnik pod krzyżem, oficer pogański, nie Żyd, wyznaje: „Prawdziwie Ten jest Synem Bożym”, żałujący łotr po prawicy krzyża Jezusa prosi o przebaczenie i o łaskę nieba, którą też uzyskuje: „… Jeszcze dziś będziesz ze mną w raju” (Łk 23,43).Herold miłosierdzia Bożego, Siostra Faustyna z miłosierdziem wiąże ufność: „Jezu ufam Tobie”. To przecież jej hasło. W wezwaniu „Serce Jezusa, Nadziejo ufających Tobie” otrzymuje dalszą odpowiedź na pytanie: Co czynić, modląc się za Psalmistą: „Zmiłuj się nade mną Boże, według wielkiego miłosierdzia Twego”. Odpowiedź brzmi: „Ufać i jeszcze raz ufać”. Ufający w miłosierdzie Serca Jezusowego znajdzie w tym sercu także nadzieję w chwili śmierci. Ta ufność i ta nadzieja przerodzi się w rozkosz w niebie, gdyż Serce Jezusa jest „Świątynią Boga, Domem Bożym i Bramą nieba”.Ta brama jest otwarta. To ją zamyka człowiek, który nie chce miłosierdzia Bożego, nim gardzi, z niego kpi, a w dodatku prześladuje wszystkich tych, którzy tego miłosierdzia wobec tego czynić? Już wiemy. Trzeba jednak tę świadomość uzupełnić modlitwą dla gardzących miłosierdziem Serca Jezusowego, gdyż Jezus umarł za wszystkich „Redemptor hominis” (Jan Paweł II) i pragnie, aby wszyscy byli zbawieni. Serce Jezusa bowiem jest „cierpliwe i wielkiego miłosierdzia”.Warto może o tym wspomnieć, że św. Jan Paweł II św. Franciszka z Asyżu czcił jako pośrednika miłosierdzia Bożego. Oto choćby jeden tylko przykład. Jest to modlitwa na Górze Alwerna.„Święty FranciszkuStygmatyzowany z Alwerni,Świat tęskni za tobąZwierciadłem ukrzyżowanego JezusaPragnie Twojego sercaotwartego dla człowieka i Bogatwoich stóp, gołych i zranionychtwoich dłoni, przebitych i modlących sięTęskni za twoim słabiutkim głosemale mocnym potęgą pomóż człowiekowi współczesnemupoznać złość grzechui zerwać z nimprzez prawdziwe nawrócenie i ludziomuwolnić się ze struktur grzechuprzygniatających współczesne miłosiernym pośrednikiem świeżości życia młodym pokoleniomumocnij je, by mogli stawić czoło kulturze śmiercii postawić wyraźne znaki sensownego którzy doznali krzywdyprzynieś Franciszku twoją radośćby mogli drugim wszystkim znakowanym cierpieniem i krzyżem,głodem, wojnami i nędzą otwórz na nowo drzwi nadziei w Bożąmiłość i miłosierdzie! Amen”Alwerna 17 września 1993 r.
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson. Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas. Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami. Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami. Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami. Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami. Krwi Chrystusa, Jednorodzonego Syna Ojca Przedwiecznego, wybaw nas. Krwi Chrystusa, wcielonego Słowa Bożego, wybaw nas. Krwi Chrystusa, nowego i wiecznego Przymierza, wybaw nas. Krwi Chrystusa, przy konaniu w Ogrójcu spływająca na ziemię, wybaw nas. Krwi Chrystusa, tryskająca przy biczowaniu, wybaw nas. Krwi Chrystusa, brocząca spod cierniowej korony, wybaw nas. Krwi Chrystusa, przelana na krzyżu, wybaw nas. Krwi Chrystusa, zapłato naszego zbawienia, wybaw nas. Krwi Chrystusa, bez której nie ma przebaczenia, wybaw nas. Krwi Chrystusa, która poisz i oczyszczasz dusze w Eucharystii, wybaw nas. Krwi Chrystusa, zdroju miłosierdzia, wybaw nas. Krwi Chrystusa, zwyciężająca złe duchy, wybaw nas. Krwi Chrystusa, męstwo Męczenników, wybaw nas. Krwi Chrystusa, mocy Wyznawców, wybaw nas. Krwi Chrystusa, rodząca Dziewice, wybaw nas. Krwi Chrystusa, ostojo zagrożonych, wybaw nas. Krwi Chrystusa, ochłodo pracujących, wybaw nas. Krwi Chrystusa, pociecho płaczących, wybaw nas. Krwi Chrystusa, nadziejo pokutujących, wybaw nas. Krwi Chrystusa, otucho umierających, wybaw nas. Krwi Chrystusa, pokoju i słodyczy serc naszych, wybaw nas. Krwi Chrystusa, zadatku życia wiecznego, wybaw nas. Krwi Chrystusa, wybawienie dusz z otchłani czyśćcowej, wybaw nas. Krwi Chrystusa, wszelkiej chwały i czci najgodniejsza, wybaw nas. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. K. Odkupiłeś nas, Panie, Krwią swoją. W. I uczyniłeś nas królestwem Boga naszego. Módlmy się: Wszechmogący, wieczny Boże, Ty Jednorodzonego Syna swego ustanowiłeś Odkupicielem świata i Krwią Jego dałeś się przebłagać, daj nam, prosimy, godnie czcić zapłatę naszego zbawienia i dzięki niej doznawać obrony od zła doczesnego na ziemi, abyśmy wiekuistym szczęściem radowali się w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Kyrie elejson. Christe elejson. Kyrie elejson. Chryste usłysz nas. Chryste wysłuchaj nas Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami. Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami. Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami. Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami. Miłosierne Serce Jezusa, przez które jak promień przez kryształ, Miłosierdzie Boże do nas przychodzi, ufamy Tobie Miłosierne Serce Jezusa, w Najświętszym Sakramencie miłosierdzia pełne, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, żywy zdroju łask wszelkich, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, pełne litości i niezgłębionego miłosierdzia, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, Dobroci Boża niepojęta, nigdy niezmierzona i niezgłębiona, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, żywa krynico miłości, z której tryska życie dla człowieka grzesznego, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, z którego rany życie czerpać możemy jedynym naczyniem ufności, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, morze Miłosierdzia, miłością ku nam płonące, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, niezgłębionego miłosierdzia, wylewające się na świat cały, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które pragnie przytulić zbolałą ludzkość, aby ją napełnić pokojem, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, jedyne schronienie i ucieczko nasza, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, tronie i morze Miłosierdzia, do którego zawsze zbliżyć się możemy, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, przyczyno ustanowienia Święta Miłosierdzia Bożego z wielkimi łaskami, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, z którego wypłynęły Krew i Woda, jako źródło Miłosierdzia dla nas, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, z którego rany wytrysły promienie Miłosierdzia Bożego dla nas grzeszników, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, osłaniające nas swoimi promieniami przed słusznym gniewem Ojca, ufamy Tobie, Miłosierne Serce Jezusa, które pragniesz, aby promienie Miłosierdzia rozeszły się na świat cały, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które bladym promieniem Miłosierdzia usprawiedliwiasz dusze nasze, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które przez czerwony promień Twego Miłosierdzia jesteś życiem naszych dusz, ufamy Tobie Miłosierne Serce Jezusa, które nie rozpala się gniewem ku nam, ale wzrusza się naszą nędzą, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, chociaż mielibyśmy na sumieniu grzechy wszystkich potępionych nie zwątpimy w Miłosierdzie Twoje, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które szczególnie rani oziębłość dusz wybranych, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które najbardziej rani po upadku, nieufność w Miłosierdzie Twoje, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, dające ostateczną łaskę duszy w rozpaczy, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które jesteś słońcem w naszej drodze do nieba, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, w Tobie najwięcej świateł otrzymać możemy, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, rozpięte i ciche na krzyżu, z którego moc i siła do walki płynie, ufamy Tobie Miłosierne Serce Jezusa, w którym swoje cierpienia zatopić możemy, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, jak dobra matka przez całe życie ku nam nachylone, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, przeciwko pociskom nieprzyjacielskim twierdzo niezdobyta, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, abyśmy byli odbiciem Twojej litości i miłosierdzia, Ty jedynie sprawić możesz, ufamy Tobie Miłosierne Serce Jezusa, otwarte włócznią, które w ostatnią godzinę śmierci w sobie ukryć nas możesz, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, przez które, jak przez otwartą bramę, do nieba wejść możemy, ufamy Tobie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nas nami. W. O Krwi i Wodo, któraś wypłynęła z Miłosiernego Serca Jezusowego, jako zdrój miłosierdzia dla nas. O. Napełnij nas niezachwianą ufnością w Jego nieskończone Miłosierdzie. Módlmy się: Wszechmogący i miłosierny Ojcze, spójrz na ranę Miłosiernego Serca Twojego Syna, z której wypłynęła Krew i Woda, jako źródło miłosierdzia dla nas; spraw, abyśmy w pełni Tobie ufali i stali się miłosiernymi wobec naszych bliźnich. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. (Opracowana na podstawie „Dzienniczka św. s. Faustyny). Imprimatur: J. E. Ksiądz Biskup Stanisław Napierała Kalisz, dnia 4 lipca 1997 roku, L. dz. 380/97/B „Miłosierdzie Boże na drodze Mojego życia” to osobiste świadectwo o. Zdzisława Pałubickiego a zarazem swoisty prolog w oczekiwaniu na ŚWIĘTY ROK MIŁOSIERDZIA (ŚRM) jaki nas czeka w najbliższym czasie. ŚRM zacznie się od – w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, a zakończy r., w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, w którym to dniu zostanie dokonane zawierzenie Polski Jezusowi Chrystusowi Królowi Wszechświata - Królowi Miłosierdzia i Polski w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie – Łagiewnikach. Jezu, ufamy Tobie i ufać nie przestaniemy! Ojciec Zdzisław Pałubicki odszedł do Domu Pana. Wówczas na stronie: pojawiła się taka informacja: Z wielkim żalem pragniemy poinformować, iż 15 lutego 2019 roku we wspomnienie bł. ks. Michała Sopoćko i w dniu imienin św. s. Faustyny Kowalskiej odszedł do Pana niestrudzony misjonarz Miłosierdzia Bożego i spowiednik Ojciec Zdzisław Pałubicki. Kapłan, który kochał Boga i ludzi. W czasie 40 lat podróży misyjnych na terenie Polski i poza jej granicami, przeprowadził ponad 1000 misji o tematyce Najświętszego Serca Jezusowego. Był wspaniałym kaznodzieją i rekolekcjonistą docierającym zarówno do najstarszych jak i do najmłodszych słuchaczy. Swoją pracą misyjną wniósł ogromny wkład w rozwój kultu Miłosierdzia Bożego i nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa, spopularyzował sylwetkę św. Andrzeja Boboli. Był Honorowym Obywatelem Miasta Nakło nad Notecią. Prosimy o modlitwę w intencji zbawienia Duszy Ojca Zdzisława. Uroczystości pogrzebowe o. Zdzisława odbyły się w Kaliszu, w Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego, przy ul. Stawiszyńskiej 2 w czwartek 21 lutego 2019 r.
litania do krwi serca jezusowego